Η εμφάνιση των πρώτων χρυσαφένιων φύλλων σηματοδοτεί την έλευση και ταυτόχρονα τη λήξη του φθινοπώρου. Καθώς προετοιμάζονται για τον κρύο χειμώνα τα δέντρα ρίχνουν το φύλλωμά τους προκειμένου να κρατήσουν την υγρασία στα κλαδιά και τον κορμό τους και να εξοικονομήσουν ενέργεια. Τι θα συνέβαινε όμως εάν η έλευση του φθινοπώρου ερχόταν νωρίτερα;
Σε αντίθεση με την καθιερωμένη έως τώρα αντίληψη ότι η άνοδος της θερμοκρασίας λόγω των κλιματικών μεταβολών, καθυστερεί την έλευση του φθινοπώρου, και άρα την πτώση των φύλλων, έρευνα της Πολυτεχνικής Σχολής του πανεπιστημίου της Ζυρίχης έρχεται να αποδείξει ακριβώς το αντίθετο.
Η μελέτη ξεκίνησε το 1948 και ολοκληρώθηκε το 2015. Κατά τη διάρκεια των 67 χρόνων μελετήθηκαν έξι διαφορετικά είδη δέντρων και ελήφθησαν δεδομένα από 3.800 τοποθεσίες της Κεντρικής Ευρώπης. Οι ερευνητές πραγματοποίησαν δύο εργαστηριακά πειράματα. Το πρώτο πείραμα συνέκρινε δέντρα εκτεθειμένα στα σημερινά επίπεδα ατμοσφαιρικού CO2 με δέντρα εκτεθειμένα σε διπλάσια ποσότητα CO2, ενώ το δεύτερο, μελέτησε την επίδραση της σκιάς στην πτώση των φύλλων. Συγκεντρώνοντας τα αποτελέσματα, η ομάδα διαπίστωσε ότι εάν τα επίπεδα διοξειδίου στην ατμόσφαιρα παραμείνουν υψηλά, έως το 2100 τα φύλλα των δέντρων θα πέφτουν έως έξι μέρες νωρίτερα απ’ ότι συμβαίνει σήμερα.
Πρόσφατη έρευνα του διεπιστημονικού εργαστηρίου για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής στο πανεπιστημίου της Ζυρίχης, εκτιμά, πως εάν σε μια έκταση της τάξεως των εννέα δις στρεμμάτων, δηλαδή περίπου όσο είναι η έκταση των ΗΠΑ, γίνει αναδάσωση, τα νέα δέντρα θα μπορούσαν να δεσμεύσουν 205 δισεκατομμύρια τόνους CO2, δηλαδή, περίπου τα 2/3 των 300 δισ. τόνων που απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα ως εκπομπές, εξαιτίας των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων. Τα δάση διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην παραγωγή του οξυγόνου και τη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, συμβάλλοντας καθοριστικά στον μετριασμό των επίγειων θερμοκρασιών.
Η καθυστέρηση στη διαμόρφωση των δασικών χαρτών φρενάρει προς το παρόν τις τεχνητές αναδασώσεις . Η οριστική καταγραφή και οριοθέτηση τους, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την προστασία και τη διατήρησή τους.
Μιλώντας στην εκπομπή Ο3 της ΕΡΤ3 ο καθηγητή Δασολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γιάννης Γήτας τόνισε ότι μέσα από τη βάση δεδομένων των δορυφορικών χαρτών, από το 1972 μέχρι σήμερα, η επιστημονική κοινότητα μπορεί να παρατηρεί τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής, της αστικοποίησης και των ανθρωπογενών παρεμβάσεων στο περιβάλλον, από μια μικρή πλαγιά μέχρι μια ολόκληρη ήπειρο. Ο κ. Γήτας τόνισε την ανάγκη η χώρα μας να αναπτύξει έναν μηχανισμό παρακολούθησης των δασών και να σχεδιάσει μέτρα κατά της κλιματικής αλλαγής στη μεσογειακή ζώνη. Προς αυτή την κατεύθυνση το ΑΠΘ διατηρεί έναν σταθμό κλιματικής αλλαγής στο Περτούλι Τρικάλων που συνδυάζει δορυφορικά δεδομένα με μετρήσεις πεδίου.
ΠΗΓΗ: ΕΡΤ3, ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ
