Η δυσοσμία του κατσίγαρου τον «υποχρέωσε» να γίνει… εφευρέτης
Πειραματίστηκε για να καταλήξει σε μια ειδική κατασκευή ενός πρότυπου κομποστοποιητή
Η αφόρητη δυσοσμία των τεράστιων δεξαμενών αποθήκευσης και εξάτμισης του κατσίγαρου των ελαιουργείων, υποχρέωσε τον 60χρονο Ιεραπετρίτη εφευρέτη Μανόλη Παπαδημητρόπουλο, να προσπαθήσει, να ερευνήσει ναι να πειραματιστεί, πάνω στην επεξεργασία του, για να καταλήξει σε μια ειδική κατασκευή ενός πρότυπου κομποστοποιητή, που ανακυκλώνει με επιτυχία και χωρίς δυσάρεστες οσμές τα υγρά απόβλητα του ελαιουργείου.
Με ειδικά φίλτρα δικής του επινόησης και με τη χρήση των θαυματουργών γαιοσκωλήκων, πέτυχε την ανακύκλωση των υγρών αποβλήτων του ελαιουργείου του Καβουσίου Ιεράπετρας, παράγοντας υγρό λίπασμα (χούμο) και χρησιμοποιώντας το στερεό υπόλειμμα της ανακύκλωσης για ζωοτροφή.
«Τα τελευταία χρόνια εκτός από τους οικιακούς κομποστοποιητές και τους μεγάλους υπαίθριους κομποστοποιητές, όπου ανακυκλώνω εκατοντάδες φορτηγά αυτοκίνητα με φυτικά υπολείμματα θερμοκηπίων, κλαδέματα κήπων, γκαζόν ξενοδοχείων και κάθε άλλο φυτικό απόβλητο, έχω ασχοληθεί πειραματικά με την ανακύκλωση του κατσίγαρου των ελαιουργείων, κάνοντας τον περασμένο χειμώνα το τελευταίο μου πείραμα με τα υγρά απόβλητα του ελαιουργείου του Καβουσίου. Σήμερα αν κοιτάξουμε μέσα στο χώρο όπου ανακυκλώθηκε από τους γαιοσκώληκες ο κατσίγαρος του περασμένου χειμώνα, θα δούμε ότι έχει μείνει μόνο η ψίχα της ελιάς, έχοντας ήδη χρησιμοποιήσει στις καλλιέργειες μου το υγρό λίπασμα που παράχθηκε. Μέσα σε αυτή την υπαίθρια χωμάτινη δεξαμενή όπου ανακυκλώθηκε ο κατσίγαρος, τώρα υπάρχουν εκατομμύρια γαιοσκώληκες», μας λέει ο Μανόλης Παπαδημητρόπουλος και μας δείχνει τη σημασία που παίζει η θρέψη των καλλιεργειών του με αυτόν τον πλούσιο σε απαραίτητα συστατικά χούμο, που παράγεται χωρίς κόπο με τους γαιοσκώληκες από τα υγρά απόβλητα του ελαιουργείου, χωρίς οσμές και χωρίς να εκλύεται το επικίνδυνο για το περιβάλλον μεθάνιο.
«Τώρα τελειώνω την κατασκευή ενός πιο εξελιγμένου κομποστοποιητή, όπου θα έρχεται ο κατσίγαρος απευθείας από το ελαιουργείο του Καβουσίου, θα περνά μέσα από τα ειδικά φίλτρα που έχω φτιάξει, θα μένει η ψίχα της ελιάς για την παραγωγή ζωοτροφών και θα παράγεται το υγρό λίπασμα (ο χούμος) που θα χρησιμοποιείται για τη φυσική και όχι τη χημική θρέψη των καλλιεργειών, που αποδίδουν έτσι μεγαλύτερη, ποιοτικότερη, πιο γευστική και πιο υγιεινή παραγωγή, όπως τα ρόδια που ξεκίνησα να κόβω από σήμερα το πρωί», προσθέτει ο κ. Μανόλης Παπαδημητρόπουλος.
Στη φιλοσοφία του Ιεραπετρίτη οικολόγου και εφευρέτη, υπάρχει μόνο ο όρος φυσική καλλιέργεια. Στα δεκάδες στρέμματα των καλλιεργειών σύκου, ροδιού, βερύκοκου και πολλών άλλων λαχανικών που διατηρεί στον αναδασμό της Παχιάς Άμμου, χρησιμοποιεί μόνο νερό, κομπόστ και υγρό λίπασμα δικής του παραγωγής.
«Δεν ψεκάζω, δεν λιπαίνου με χημικά λιπάσματα και δεν ξεβοτανίζω. Αφήνω τη φύση να λειτουργεί όπως ακριβώς γίνεται στη Ζούγκλα. Πήγε ποτέ κανείς στη Ζούγκλα του Αμαζόνιου, να ψεκάσει, να λιπάνει και να βγάλει τα αγριόχορτα; Όλα στη φύση έχουν τον δικό τους ρόλο και σκοπό» συμπληρώνει ο ιδιόρρυθμος εφευρέτης κ. Μανόλης Παπαδημητρόπουλος.
Πηγή: neakriti.gr
