Λουίζα βιολογική ‘Βιόδωρος Γαία’
Λουίζα βιολογική
Προϊόν βιολογικής γεωργίας
Προέλευση Καρδίτσα
Πιστοποιείται σύμφωνα με τον Καν. (ΕΚ) 834/2007
Βάρος 20 γρ
Το βότανο Λουίζα με το λατινικό όνομα «Lippia citriodora» ανήκει στην οικογένεια των Verbenaceae και είναι γνωστή, εκτός από τα επιστημονικά της ονόματα και ως Λιππία ή κιτρίοσμος και λεμονόχορτο, λόγω της λεμονάτης μυρωδιάς των ανθών και των φύλλων της.
Η Λουίζα είναι ένα φαρμακευτικό φυτό που φροντίζει για την καλή μας υγεία με πολλούς τρόπους, ως αφέψημα ή λάδι, αφού τόσο τα άνθη, όσο και τα φύλλα της είναι ιδιαίτερα ευεργετικά για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Γνωστές φαρμακευτικές χρήσεις του βοτάνου:
Για τα νοσήματα του στομάχου και του πεπτικού συστήματος το αφέψημά της είναι ευεργετικό και βοηθάει, όταν υποφέρουμε από δυσπεψία, μετεωρισμό, νευραλγίες και κολικούς του στομάχου και των εντέρων.
Άλλες γνωστές φαρμακευτικές χρήσεις περιλαμβάνουν:
- Σταματά τη διάρροια και την αιμορραγία
- Βοηθά στο αδυνάτισμα και στην εξαφάνιση της κυτταρίτιδας και στην αποβολή των περιττών υγρών.
- Είναι αποτελεσματικό τονωτικό, αλλά ταυτόχρονα και καταπραϋντικό.
- Είναι αντιπυρετικό.
- Είναι διουρητικό και συνίσταται σε περιπτώσεις νεφρολιθιάσεων.
- Βοηθάει στην αποτοξίνωση του οργανισμού.
- Ανακουφίζει από τις ημικρανίες.
- Καταπολεμά την κακοσμία του στόματος.
- Το ζεστό έγχυμα της λουίζας είναι φημισμένο για της αφροδισιακές του ιδιότητες
- Ευεργετικό με καταπλάσματα στους νευρικούς πόνους και νευρικές κεφαλαλγίες, καθώς και στους πόνους των αυτιών.
Ιστορία της λουίζας
Η λουίζα είναι φυτό πολυετές, αρωματικό, πλούσιο σε αιθέρια έλαια και η καταγωγή του είναι από την Αμερική. Το έφεραν στην Ευρώπη οι Ισπανοί τον 17ο αιώνα.
Αρχικά, το βότανο ονομαζόταν «κέντρον». Το όνομα «Λουίζα» το πήρε προς τιμή της Μαρίας-Λουίζας Τερέσα ντε Πάρμα, συζύγου του βασιλιά Κάρλος του 4ου της Ισπανίας, επειδή, σύμφωνα με αναφορές, το έπινε συχνά.
